ŚCIEŻKAMI ŻYCIA...
Ścieżkami życia co dnia przemykam,
szukając skrawka wolnego nieba,
gdzie los wyznacza mi szlak mój własny,
bo wciąż pod górę - wspinać się trzeba.
Czasem zachwyca wspaniały błękit
i wszystko proste mi się wydaje,
nagle się rodzą brunatne chmury,
...a życie trudem znowu się staje.
Nadzieja, która w mym sercu płonie,
pozwala wciąż snuć kolejne plany
i ciągle wierzyć, że dzień następny,
być może jutro...
... będzie udany.
W tym labiryncie zawiłych ścieżek,
przecieram swoje szlaki nieznane,
ja kocham życie, bo ono przecież,
jest raz jedyny tylko nam dane!
There are no comments yet.
Leave your comment, start the discussion!