შენ მე მასწავლე სიყვარული, ნაზი და წმინდა...
სუფთა გრძნობათა მოლოდინით, მე შენთან მინდა...
ჩვენი შეხვედრა სიმარტოვის, ამათვე ღირდა...
შენზე ვფიქრობდი, გიგონებდი და გარეთ წვიმდა...
წვიმის წვეთები, გამალებით მიფრთხობდნენ ფიქრებს...
ვიღაც ხეივანს მოყვებოდა, შენახარ იქნებ...
და ფურცლებს კალმით ვუყვებოდი, გადამთვრალ სიტყვებს...
რადგან არავინ ამხნევებდა, ჩემს შენზე ფიქრებს...
შენ მე მასწავლე სიყვარული, სევდანარევი...
რა ვუყო თუკი ვეღარ ვუძლებ, დეკემბრის თოვას...
რა ვუყო თუკი, ჩემს გულს შერჩა ნაიარევი...
რა ვუყო თუკი, ვერ ველევი შენეულ გლოვას...
ჩვენი შეხვედრა სიმარტოვის, ამათვე ღირდა...
შენზე ვფიქრობდი, გიგონებდი და გარეთ წვიმდა...
შენ მე მასწავლე სიყვარული, ნაზი და წმინდა...
სუფთა გრძნობათა მოლოდინით, მე შენთან მინდა...
There are no comments yet.
Leave your comment, start the discussion!